علوم و انرژی
انرژی یا کارمایه، در فیزیک و دیگر علوم، یک کمیت بنیادین فیزیکی است. انرژی کمیتی است که برای توصیف وضعیت یک ذره، شیئ یا سامانه به آن نسبت داده می شود. در کتابهای درسی فیزیک انرژی را به صورت توانایی انجام کار تعریف میکنند. تا به امروز گونههای متفاوتی از انرژی شناخته شده که با توجه به نحوهٔ آزادسازی و تأثیر گذاری به دستههای متفاوتی طبقهبندی میشوند از آن جمله میتوان انرژی جنبشی ، انرژی پتانسیل ، انرژی گرمایی ، انرژی الکترومغناطیسی ، انرژی شیمیایی و انرژی هسته ایی را نام برد. در علم فیزیک انرژی را به دو بخش تفسیم میکنند: اکسرژی (بخش مفید انرژی) و آنرژی (بخش هدر رفته انرژی) .
عامل، حامل و منبع همه گونه انرژی هایی که بشر از آن استفاده میکند (انرژی مواد فسیل، انرژی آبی و غیره) خورشید است، بجز انرژی هسته ای .
طبق نظریهٔ نسبیت مجموع"جرم و انرژی" پایدار و تغییر ناپذیر است (و آن را قانون پایستگی انرژی می نامند)؛ بدین معنا که انرژی از شکلی به شکل دیگر و یا به جرم تبدیل شود ولی هرگز تولید یا نابود نمیشود. بر طبق تئوری نور بقای جرم و انرژی پیامدی از این اصل است که قوانین فیزیکی در طول زمان بدون تغییر باقی میمانند. انرژی هر جسم (طبق نسبیت خاص ) جنبش ذرات بنیادی آن جسم است و مقدار آن از معادلهٔ معروف آلبرت انیشتین بدست می آید:
(باید توجه کرد که این معادله تنها انرژی موجود ذرات را بدست میدهد و نه دیگر گونههای انرژی (مانند جنبشی یا پتانسیل) .
+ نوشته شده در پنج شنبه 27 مهر 1391برچسب:
,
ساعت 17:15 توسط ادیب پورعبیات
|